Dobra kondycja mięśni wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem urazów.
Osoby o dobrej kondycji mięśni są mniej narażeni na urazy stawów (np. szyi, kolana, stawu skokowego) niż ci którzy nie mają sprawnych mięśni. Słabe mięśnie są bardziej narażone na niezamierzone przeciążenia niż silne mięśnie (szczególnie znaczenie ma to u sportowców – co z tego, że masz talent i super predyspozycje, jeśli masz często kontuzje i nie grasz).
Równomierny rozwój mięśni jest ważny przy zmniejszaniu ryzyka urazów.
Trening siłowy powinien rozwijać zarówno mięśnie agonistyczne, jak i mięśnie antagonistyczne (przeciwstawne). Na przykład jeśli uprawiamy ćwiczenia siłowe rozwijające mięsień czworogłowy uda (przedniej części uda), powinniśmy również ćwiczyć mięsień dwugłowy uda (tylnej części uda). W tym przypadku mięsień czworogłowy uda jest agonistą (mięśniem będącym w użyciu), a mięsień dwugłowy uda jest antagonistą. Jeśli mięsień czworogłowy staje się zbyt silny w stosunku do mięśnia dwugłowego to ryzyko urazu rośnie.
Sprawne mięśnie wiążą się z prawidłową postawą ciała i zmniejszeniem ryzyka bólów pleców.
Słabo lub zbyt silnie rozwinięte mięśnie w określonych partiach ciała mogą prowadzić do nieprawidłowej postawy ciała. Słaba kondycja mięśni brzucha i okolicy lędźwiowej jest szczególnie związana z nieprawidłową postawą i dolegliwościami pleców. Zbyt silny mięsień – prostownik biodra może prowadzić do wygięcia tułowia do tyłu. Nierównomierne rozwijanie mięśni może też powodować problemy z zachowaniem prawidłowej postawy ciała. Na przykład w celu zachowania postawy wyprostowanej mięśnie boczne ciała muszą się równoważyć.
Dobra kondycja mięśni przynosi poprawę wyników w uprawianiu dyscyplin sportowych.
Wiele dyscyplin sportowych zależy od siły i wytrzymałości mięśni. Koszykarz musi mieć silne mięśnie, by móc blokować przeciwników, a pływak do optymalnego działania. Także w pracy codziennej wymagana jest dobra wydajność działania – podnoszenie, przesuwanie, odkładanie itd..
Ćwiczenia siłowe wiążą się z mniejszym ryzykiem osteoporozy.
Ćwiczenia siłowe korzystnie wpływają na “naprężanie kości”. Łącznie z właściwą dietą bogatą w przyswajalny wapń siła wywierana na kości zmniejsza ryzyko osteoporozy. Badania dowodzą, że młode osoby uprawiający ćwiczenia siłowe (prawidłowo technicznie) mają wysoką gęstość kości. W miarę starzenia się masa kości zmniejsza się, tak więc osoby, które w młodszym wieku mieli wysoką gęstość kości, posiadają swojego rodzaju “konto bankowe”, z którego mogą korzystać w miarę starzenia się. Kości takich osób są mniej podatne na złamania i uszkodzenia. Urazy kości, szczególnie biodra i kręgosłupa, są powszechne wśród starszych dorosłych. Regularne uprawianie ćwiczeń siłowych zmniejsz ryzyko tych schorzeń.
Ćwiczenia siłowe mają wpływ na wagę i dobry wygląd.
Regularne uprawianie treningu siłowego prowadzi do wzrostu masy mięśni. Mięśnie zajmują mniej miejsca niż tkanka tłuszczowa (ważne są obwody ciała – nie waga!). Co więcej, mięśnie spalają kalorie w czasie spoczynku, tak więc dodatkowa masa mięśni rozwinięta dzięki treningowi podwyższa poziom metabolizmu spoczynkowego lub inaczej podstawowego. Każde dodatkowe 500 gramów mięśni powoduje, że codziennie spalamy około 35-50 kilokalorii więcej. Typowy trening siłowy wykonywany przynajmniej trzy razy w tygodniu może po ośmiu tygodniach dać przyrost 1 kilograma masy mięśniowej, co pozwala spalić dodatkowo 100 kilokalorii dziennie lub 700 kilokalorii tygodniowo. I odwrotnie, wraz z wiekiem masa mięśni zmniejsza się, co w podobnym stopniu spowalnia metabolizm i powoduje wzrost ilości tkanki tłuszczowej. Systematyczne uprawianie treningu siłowego (z obciążeniem zewnętrznym lub obciążeniem własnego ciała) pomaga w utrzymaniu masy mięśniowej w miarę, jak stajemy się coraz starsi.
